Έγραψε ιστορία και έκλεισε στόματα!

Λοιπόν δεν θα γράψω πολλά σήμερα. Δεν έχω και κουράγιο μετά από τόσα πανηγύρια… Απλά χαίρομαι απίστευτα γιατί σήμερα η Εθνική εκτός από το ότι έγραψε ιστορία, έκλεισε και στόματα. Αν και δέχθηκε ένα αστείο γκολ και μάλιστα πολύ νωρίς (ξανά), κατάφερε και ανασυντάχθηκε και να αντιδράσει ιδανικά.

Τι τεράστια ψυχικά αποθέματα διαθέτουν αυτοί οι παίκτες! Καλά αυτό το ξέραμε βέβαια. Σήμερα όμως παίξαμε και μπάλα αξιώσεων. Τριάντα τελικές ευκαιρίες είχε η ομάδα. Δεν θυμάμαι να έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο ποτέ. Σίγουρα για… άμπαλοι μια χαρά τα πήγαν. Χάρμα ιδέσθαι ήταν τα παιδιά του Ότο σήμερα. Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς. Μέχρι που και πλάκα έκανε με τους ταλαίπωρους Νιγηριανούς ο Σαμαράς στο τέλος. Και φυσικά ένα τεράστιο μπράβο στον μεγάλο Ρεχάγκελ που έκανε εκπληκτικό κοουτσάρισμα, επιμένοντας ως επί το πλείστον στους παίκτες που οι περισσότεροι έκραζαν όλες αυτές τις μέρες. Δεν χρειάζεται να αναλωθώ σε ονόματα. Όλοι τα ξέρετε.

Ένα απλό μπράβο είναι λίγο για αυτά τα παιδιά που όχι μόνο έσπασαν μια βαριά αρνητική παράδοση χρόνων, αλλά και κράτησαν ψηλά το ποδοσφαιρικό φρόνημα των Ελλήνων, έστω και αν δεν το αξίζουμε… Τώρα τουλάχιστον ας σταματήσει η μουρμούρα και όλοι μαζί ας ενισχύσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε την ομάδα, η οποία θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα κόντρα στην σπουδαία Αργεντινή, η οποία σήμερα έδειξε τα δόντια της στους αξιοπρεπείς Νοτιοκορεάτες που σίγουρα- αν και δέχθηκαν τέσσερα γκολ- έδειξαν ότι δεν είναι τυχαία ομάδα.

Και να μην γίνει βέβαια αυτό που όλοι ονειρευόμαστε, νομίζω ότι η αποστολή της Εθνικής στην Νότια Αφρική χαρακτηρίζεται απόλυτα πετυχημένη. Μην αρχίσουμε τα ίδια σε περίπτωση που χάσουμε από τον Μέσι και την παρέα του. Εκεί είναι που θα ξεφτιλιστούμε ακόμα περισσότερο σαν φίλαθλοι. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω αυτή την ομάδα που με δικαίωσε απόλυτα. Και μην αρχίσετε να λέτε εσείς οι κακοπροαίρετοι για κόκκινες και άλλες τέτοιες μπούρδες. Αν βλέπετε έστω και λίγη μπάλα, καταλάβατε πολύ καλά ποια ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα σήμερα στο γήπεδο. Και μάλιστα κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν μας ταίριαζε καθόλου ποδοσφαιρικά.

                                         

Και να είστε σίγουροι πως μια συγγνώμη έστω και τώρα είναι μεγάλη μαγκιά! Ας είμαστε λοιπόν ενωμένοι την ύστατη αυτή έστω στιγμή και ας αλλάξουμε την στάση με την οποία αντιμετωπίζουμε αυτή την ομάδα κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο… Ας πάρουμε παράδειγμα από το πώς λειτουργούν αυτά τα παιδιά, που κόντρα στην σαπίλα του πρωταθλήματός μας και κάθε κάφρου δίνουν μαθήματα ήθους. Κάτι που είναι πολύ πιο σπουδαίο και από το εσωαγωνιστικό κομμάτι. Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ!