Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Περί ερασιτεχνισμού…



Αφορμή για να γραφτούν τα όσα πρόκειται να διαβάσετε αμέσως παρακάτω αποτέλεσε η νέα καμπάνια του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, «Ολυμπιακός 2020», η οποία ξεκίνησε με σκοπό τη διάσωση των αθλητικών τμημάτων της ομάδας που εδώ και καιρό διανύουν μια πολύ δύσκολη περίοδο από οικονομικής πλευράς και ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Πριν ξεκινήσουμε βέβαια θα πρέπει κατ’ αρχάς να ορίσουμε τα στοιχειώδη, έτσι ώστε να έχουμε όλοι μια καθαρή άποψη για το αντικείμενο… Τι σημαίνει λοιπόν «ερασιτέχνης»;

Αν ανοίξουμε ένα ταπεινό λεξικό και ψάξουμε στη σχετική σελίδα θα δούμε κάτι τέτοιο: Ερασιτέχνης: 1. αυτός που ασχολείται με κάτι από ευχαρίστηση, όχι επαγγελματικά ή με σκοπό το οικονομικό κέρδος. 2. (κακόσημο) αυτός που δε διαθέτει επαγγελματισμό, οργανωτικότητα ή ειδικές γνώσεις, αλλά χαρακτηρίζεται από προχειρότητα κι ανευθυνότητα.
                   

Αναφερόμενος στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό, λοιπόν, προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω με ποια από τις δύο παραπάνω έννοιες απαντάται η συγκεκριμένη λέξη… Και αναρωτιέμαι… οι κύριοι κύριοι που ενεπλάκησαν κατά καιρούς σε αυτό τον χώρο τι έιχαν στο μυαλό τους; Όταν έπαιρναν στα χέρια τους την τύχη κάποιων από τα ιστορικότερα τμήματα του ερυθρόλευκου σωματείου, το έκανα πραγματικά από ευχαρίστηση, πέρα από ιδιοτελείς στόχους και βλέψεις; Και αν ναι, ήταν τόσο αγνές οι προθέσεις τους, κοιτάζοντας μόνο να κάνουν το καλύτερο δυνατό με σκοπό να οδηγήσουν τα τμήματα σε επιτυχίες, ώστε έφτασαν σε σημείο να μην γνωρίζουν απλές τεχνοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες θα έθεταν σε έλεγχο τα οικονομικά των ομάδων, ώστε να μην φτάσουμε στο σημερινό χάος; Τόση πια προχειρότητα και ανευθυνότητα;

 
                                      
Και τώρα ξαφνικά έρχονται αυτοί οι κύριοι μαζί με άλλους νεότερους για να βάλουν μια τάξη σε αυτό το χάος και να σώσουν την κατάσταση! Και ζητούν και την συνδρομή του κόσμου… Απευθύνονται λοιπόν στο κλασσικό θύμα, τον κόσμο της ομάδας και ζητούν την συνδρομή του. Όχι, δεν θα έκανα τόσο μεγάλο θέμα για το χρηματικό ποσό που ζητιανεύουν μέσω sms και το οποίο είναι αμελητέο, αλλά είναι το γαμώτο. Γιατί να φτάσει ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός στο χείλος του γκρεμού. Με σωματεία που έχουν προσφέρει εκατοντάδες διακρίσεις και μεγάλες συγκινήσεις στον κόσμο της ομάδας  όλα αυτά τα χρόνια; Τη στιγμή που όλοι, λίγο πολύ, γνωρίζουμε πολύ καλά το πόθεν έσχες των ατόμων που βρίσκονταν τόσα χρόνια στο τιμόνι του.

Τέλος πάντων, το να μεμψιμοιρώ δεν είναι ο σκοπός μου. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Το θέμα είναι μέσα από όλη αυτή την κατάσταση να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα, να υπάρξει φυσικά ένα αίσιο τέλος και να μάθουμε όλοι από τα λάθη του παρελθόντος. Και οι άμεσα εμπλεκόμενοι, αλλά και ο κάθε απλός φίλαθλος, ο οποίος, καλώς ή κακώς, δεν έχει «ερασιτεχνική» συνείδηση (με την καλή έννοια…) και κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη είναι και αυτός συνένοχος στο έγκλημα. 



Και φυσικά όλα αυτά δεν έχουν στόχο μόνο τον Ολυμπιακό… Δεν πρόκειται για κακόβουλη και στοχευμένη επίθεση. Απλά με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα καλό είναι να αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε όλοι και για αυτά τα τμήματα, ασχέτως οπαδικών προτιμήσεων, τα οποία πραγματικά αξίζουν της προσοχής του φίλαθλου κόσμου. Δεν είναι δυνατόν στις μεγαλύτερες και ιστορικότερες ομάδες της Ελλάδας να επικρατεί αλαλούμ επί παντός επιστητού, τη στιγμή που- δόξα τω Θεώ- υπάρχουν πολύ μικρότερα σωματεία τα οποία κάνουν εξαιρετική δουλειά, ειδικά στον τομέα της παραγωγής αθλητών, με πολύ λιγότερα χρήματα…(ότι και αν λέει αυτό…).

Αντί επιλόγου, θα καλέσω άπαντες- και μενα μαζί- να είμαστε από δω και στο εξής πιο κοντά σε αυτά τα τμήματα και τους αθλητές, οι οποίοι είναι ήρωες και μόνο που συνεχίζουν να αγωνίζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες, δίνοντας αξία στην έννοια του ερασιτεχνισμού και ακόμα να είμαστε πιο προσεκτικοί στο ποιους δίνουμε το δικαίωμα να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες των σωματείων αυτών…