Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ή το’ χεις ή δεν το’ χεις…


Απόψε είναι η ώρα της Βραζιλίας στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής και οι απανταχού φίλοι του ποδοσφαίρου κάνουν τον σταυρό τους που έφτασε- επιτέλους- η στιγμή να δουν λίγη καλή «μπάλα» σε αυτή τη διοργάνωση.

Η «σελεσάο» αντιμετωπίζει βέβαια μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του τουρνουά, ωστόσο δεν είναι αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία. Βοηθάει βέβαια στο γεγονός να δούμε από τους αστέρες των Λατινοαμερικάνων πολλές όμορφες ενέργειες, όμως πόσες φορές δεν έχουμε δει ανάλογο θέαμα από την πιο εντυπωσιακή εθνική του κόσμου απέναντι σε ομάδες πολύ μεγαλύτερης δυναμικότητας. Θα έλεγα ότι η Βραζιλία ακόμα και στην χειρότερη στιγμή της μπορεί να σου προσφέρει αυτό για το οποίο το ποδόσφαιρο έχει περίοπτη θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα σπορ. Αυτό άλλωστε την κάνει και την πιο δημοφιλή ομάδα του κόσμου και ακόμα και όταν παίζει η δική σου εθνική ομάδα κόντρα στην Βραζιλία, δεν στενοχωριέσαι τόσο πολύ όσο άλλες φορές, βλέποντας τους πεντάκις παγκόσμιους πρωταθλητές να κάνουν «πάρτυ» μέσα στο γήπεδο και βάζουν το ένα γκολ πίσω από το άλλο…

Το πιο σπουδαίο απ’ όλα όμως πιστεύω ότι είναι το γεγονός ότι αυτή η ομάδα δεν έχει καμία σκοπιμότητα στο παιχνίδι της. Ακόμα και απέναντι στην πιο σκληροτράχηλη αντίπαλο, οι «καριόκας» έχουν ως προτεραιότητά τους, να διασκεδάσουν μέσα στο παιχνίδι και αυτό φαίνεται και δίνει χαρά σε όλους τους φίλους τους ανά τον κόσμο. Αυτό είναι που εκτιμά ο κόσμος και περιμένει με ανυπομονησία κάθε φορά να δει την «σελεσάο» να παίζει. Σε καιρούς μάλιστα που η ατομική πρωτοβουλία και η έμπνευση σπανίζει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η Βραζιλία είναι μια όαση θεάματος. Θαρρείς πως αυτός ο λαός γεννιέται και αναπνέει για να παίζει ποδόσφαιρο. Λες και έχει μείνει σε μια άλλη εποχή, όπως τότε που οι όλοι αντιμετώπιζαν το ποδόσφαιρο πιο ρομαντικά και δεν τους ενδιέφερε τόσο  πολύ το αποτέλεσμα, αλλά το όμορφο θέαμα…


Κόντρα στην Εθνική Βραζιλίας κάθε σύγχρονο σύστημα πάει… περίπατο. Αν δεν φτύσεις «αίμα» μέσα στο γήπεδο δεν πρόκειται να την νικήσεις. Και αυτό το ξέρει ο κόσμος. Το ξέρουν όλοι. Για αυτό είναι και η μόνη ομάδα σε εθνικό επίπεδο που γεμίζει τα γήπεδα. Σε μια εποχή που ο επαγγελματισμός έχει απλώσει παντού τα «πλοκάμια» του- και στο ποδόσφαιρο εδώ και πολύ καιρό-, οι βραζιλιάνοι παίκτες μπαίνουν στο γήπεδο και δίνουν την δική τους ξεχωριστή παράσταση και ενίοτε γελάνε κιόλας γιατί ξέρουν ότι είναι μάγκες και αντιστέκονται με πείσμα στις τάσεις της εποχής. Ούτε καν το «αντίπαλον δέος», η Αργεντινή δεν έχει καταφέρει να το πετύχει αυτό παρά το ότι βγάζει τον έναν παιχταρά μετά τον άλλο. Πάντα έχουν ως πρώτο στόχο το θετικό αποτέλεσμα και πολλές φορές όταν δεν το παίρνουν, το… γυρνάνε στο μποξ.

Η ομάδα αυτή αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση. Κάθε της αγώνας είναι και ένα σεμινάριο. Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον χώρο του ποδοσφαίρου. Κάθε εμφάνιση της Βραζιλίας είναι ένα μάθημα προς όλους, ώστε να διδαχτούμε πως αν θέλουμε μπορούμε να καταφέρουμε πολλά όμορφα πράγματα, ενάντια στους καιρούς μας, όπου έχει σχεδόν εξαλειφθεί κάθε δημιουργική προσπάθεια. Ένα μάθημα πως αν αγαπάμε αυτό που κάνουμε και χρησιμοποιούμε σωστά το μυαλό μας μπορούμε να πετύχουμε φανταστικά πράγματα. Ακόμα και αν δεν έχουμε γεννηθεί με αυτό το χάρισμα, σίγουρα αξίζει να προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Ας βάλουμε λίγη σάμπα στη ζωή μας... Προς το παρόν καλή διασκέδαση με τους "χορευτές" της "σελεσάο"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου