Το Μουντιάλ των αντιφάσεων...

Σαν Έλληνες χαρήκαμε ιδιαίτερα από τη χθεσινή νίκη της εθνικής μας ομάδας και δίκαια. Όμως, εκτός από τους πανηγυρισμούς, το μάτι μου σήμερα έπεσε σε ένα ολιγόλεπτο βίντεο, με τις συνεχόμενες διαμαρτυρίες που γίνονται καθημερινά στους δρόμους των κεντρικών πόλεων της Νότιου Αφρικής.

Εκτός του ότι το θέμα έχει πολύ μικρή διάσταση στη διάρκεια των δελτίων ανά τον κόσμο και προσπαθεί να κουκουλωθεί, αναρωτήθηκα αν άραγε επαναλαμβάνεται η ιστορία…
Αυτό γιατί κάποτε τα καράβια με τους μαύρους εργάτες από την Αφρική έφταναν κατά χιλιάδες στην Αμερική για να χτίσουν ένα νέο κόσμο για τους «ανώτερους» λευκούς…
Έτσι, παρά την αρχική παραδοχή ότι αυτό το μουντιάλ θα δείξει ότι όλοι στον κόσμο είμαστε ίσοι τελικά στον κόσμο αυτό και να αποτελέσει ένα εφαλτήριο από όπου θα ξεκινήσει η πολυαναμενόμενη ανάπτυξη και η απαρχή της «φυγής» της Αφρικής από την ανέχεια, είμαστε ακόμα στο σημείο μηδέν.

Τελικά βλέπουμε ανθρώπους να έχουν δουλέψει και να δουλεύουν προς τέρψιν των- και πάλι «σύγχρονων πλέον ανώτερων» λευκών- ώστε να απολαύσουν τον βασιλιά των σπορ ...
Προς Θεού, δεν κατακρίνω το ποδόσφαιρο και το (κακό μέχρι σήμερα) θέαμα που προσφέρει και τη μορφή ψυχαγωγίας που μας προσφέρει, πιστεύω όμως ότι πρέπει να σκεπτόμαστε παραπάνω από ότι μας «ταΐζουν» σε κάθε περίπτωση. Για αυτό πριν αράξουμε σήμερα στην καναπεδάρα μας μπροστά στην 32’,το λιγότερο, ιντσών τηλεόραση μας έτσι για να ξεσκάσουμε λίγο από τα άγχη μας, ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο από τις χίλιες βουβουζέλες…

Μανώλης Βλαχάκης